ฟ้าพราวตะวัน
ทำไมความรักต้องวัดกันที่ฐานะด้วย เธออยากจะจบ แต่...เพราะเค้าคือพ่อของลูก ที่กำลังจะลืมตาดูโลก
ผู้เข้าชมรวม
2,384
ผู้เข้าชมเดือนนี้
9
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
"ไม่ได้เจอเธอหลายวัน คิดถึงแทบแย่"ชอนแจเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ฐิรยานิ่งคิดอยู่สักพัก ก่อนที่ตอบออกไป
"นายมาหาฉันทำไมอีก อย่ามาทำให้ฉันต้องเสียใจอีกต่อไปเลย"
"ฉันต้องมาคุยกับเธอให้รู้เรื่อง เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่เรื่องระหว่างเราสองคน ถ้าเราแต่งงานกันย้ายไปอยู่ที่อื่นก็ได้ โดยไม่ต้องให้ใครรู้"
"สักวันหนึ่งก็ต้องรู้อยู่ดี แม่ลูกตัดขาดกันไม่ได้หรอก ในเมื่อมันเป็นไปไม่ได้ นายจะมากักขังหน่วงเหนี่ยวฉันไว้ทำไม"ชอนแจโผลงลุกขึ้นกอดกระชับไหล่เธอไว้เนืองแน่น
ฐิรยาทำท่าจะสะบัดตัวออก แต่ด้วยมือที่แข็งแรงกำยำของเขา ที่กดไหล่ของเธอเอาไว้อยู่
"เอ๊ะ..นี่นายปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ถ้าไม่ปล่อยฉันโทรแจ้งตำรวจ ว่ามีโรคจิตเข้ามาในบ้าน"เธอข่มขู่แต่เขาไม่กลัว
"ฉันไม่กลัวหรอก เพราะคืนนี้ฉันจะค้างที่นี่ ลูกเราจะต้องกลับคืนมา "ฐิรยาอ้าปากเตรียมตัวจะต่อว่าเขาอีก แต่ก็ไม่
สามารถเอื่อนเอ่ยออกมาได้ เมื่อถูกริมฝีปากร้อนผ่าวของชอนแจปิดเอาไว้สนิท ชอนแจค่อยๆถอนริมฝีปากออก ฐิรยามองตาเขาด้วยควาตกตลึง ใช้นิ้วชี้แต่ะปากตัวเองเบาๆ ในที่สุดก็ยอมใจอ่อนต่อเขา และยอมกลับมาคบกันอีกครั้ง
..................................................
เป็นนิยายเรื่องเเรกที่ตั้งใจเขียนมากๆ ฝากติดตามและเป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ กว่าจะเป็นเรื่องนี้ได้ต้องใช้เวลาฝึกฝนนานมาก หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วย
ไม่ได้ตั้งใจลบลู่ เพราะทุกเรื่องราวเกิดขึ้นจากจินตนาการ
ผลงานอื่นๆ ของ wiyadathephphuth ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ wiyadathephphuth
ความคิดเห็น